Door Monique Jongenburger (Boerefijn) – MSc-student International Development Studies
Vijf jaar Internationale Ontwikkelingsstudies in Wageningen hebben me kritisch gemaakt op ontwikkelingshulp en interventie. Worden de deelnemers van projecten serieus genomen? Ik was dan ook geboeid door de uitzending van EenVandaag over moestuin-projecten voor minima in Nederland: “Geef geen geld maar groenten”. Kunnen Nederlandse ‘armen’ niet met geld omgaan? Ik besloot dat ik dit onderwerp verder wilde onderzoeken. Dit leidde tot de onderzoeksvraag van mijn thesis: Welk discours leeft er bij de initiatiefnemers van moestuin-projecten voor minima in Nederland over minima?
Om mijn vraag te beantwoorden heb ik een discoursanalyse toegepast. Ik heb me hierbij gebaseerd op de theorie en methoden van Foucault en de politicologen Bacchi en Yanow. Voor de analyse heb ik documenten verzameld over de projecten en bij zeventien initiatiefnemers een semi-gestructureerd interview afgenomen.
In heel Nederland bleken soort gelijke projecten te zijn opgekomen: voedseltuinen, minimatuinen en volkstuintjes voor minima. Al snel bleek dat de projecten in de eerste instantie op elkaar lijken maar verschillende doelen hebben. Dit leidde tot een typologie van vier soorten projecten: de voedselbank-tuin, de duurzaamheid-tuin, de dagbesteding-tuin en voedselzekerheid-tuin. De initiatiefnemers presenteren elk een eigen probleem waar hun tuinproject een oplossing voor is; een tekort aan groenten bij de voedselbank, afstand tussen mensen en voedsel, inactiviteit van minima en te dure groenten. Continue reading